Monday, December 25, 2006

கொஞ்சம் ஓவர் தான்....

பீட்டாவுக்கு மாறியபின் புது டெம்ப்ளேட் முயற்சி... எனக்கு நல்லாத் தான் இருக்கு.. ஆனா உங்களுக்கு?

[பயப்படாதீங்க.. இந்தக் காடு வார்ப்புரு பொன்ஸ் பக்கங்களுக்குத் தான். அது திரட்டியில் சேராததால், இதைப் போட்டுச் சோதனை..

சுட்டவை வார்ப்புரு பழையபடி மாறிடும் சீக்கிரமே... :) ]

Friday, December 22, 2006

யானையை ஒளித்து வைப்பது எப்படி?



நான் புலி தான் தெரியுமில்ல!




ப்ளீஸ்.. என்னை விட்டுடுங்களேன்.. கௌதமே தேவலைன்னு பண்றீங்களே..




நானே தான் ஒளிஞ்சிகிட்டேன் தெரியுமில்ல! நீங்க எல்லாம் முன்னால நின்னா, மறைச்சிட்டதா நெனப்பா? ஹும்..



அய்யோ.. பந்தைக் குத்துற குச்சிய வச்சி குத்திடுவான் போலிருக்கே..



ஹைய்யா..அப்படியே ஊர் ஊரா சுத்தலாமே! என்னை யாருக்கும் தெரியாதே...



யானை சைவம்னு சொன்னாங்க.. நம்பி வந்தா இப்படி ஆகிடுச்சே.. !!



நன்றி: படங்களை அனுப்பி உதவிய சீனுவிற்கு :)

Thursday, December 21, 2006

மகாலட்சுமிக்குத் தேவையானது என்ன?

மகாலட்சுமி அந்தக் குடும்பத்தின் நம்பிக்கை நட்சத்திரம். படிப்பு வாசனை அறியாத ஒரு தாழ்த்தப்பட்ட குடும்பத்திலிருந்து கல்லூரியை எட்டிப் பார்த்திருப்பவர். படிப்பறிவில்லாத தாய் தந்தை. கடைகளில் எண்ணை வாங்கி விற்கும் ஏழை வியாபாரியின் மகளாக இருந்தும், கல்வி கண் போன்றது என்று உணர்ந்து படிக்க ஆசைப்பட்டு, உந்துதலோடு படித்துக் கொண்டிருப்பவர்.

எம்.எஸ்ஸி என்ற படிப்புக்குப் பொதுவாக நம் ஊரில் என்ன மாதிரியான வேலைகள் கிடைக்கும் என்பது எனக்குச் சரியாகத் தெரியாது என்றாலும், பி.எட் படித்து ஆசிரியை ஆக வேண்டும் என்ற கனவுக்காக இப்போது பிச்சை புகினும் கற்கை நன்றே என்று பதிவுலகத்தினரின் வாசல் தேடி வந்திருப்பவர்.

ஒரு வருட படிப்பான பி.எட்டில் கிட்டத் தட்ட ஆறு மாதங்கள் ஏற்கனவே படித்துவிட்டார். இன்னும் அரைவருடம் முடித்தால், அவர் விரும்பிய வேலை கிடைப்பது உறுதி.

நிலா சொல்வது போல், இப்போதும் வேலை கிடைக்கலாம், ஆனால், அது அவர் விரும்பிய வேலையாக இருக்குமா என்று தெரியாது.

அத்துடன் அக்கம்பக்கம் கடன் வாங்கி, இதற்கு முன், கல்லூரிக்குக் கட்டிய ரூ30,000மும் வீணாகப் போகும். கிடைக்கும் வேலை எதுவாக இருந்தாலும், அதன் மூலம் இந்தக் கடனை அடைக்க அவரால் முடியாது போகலாம். செலவான முப்பதாயிரத்திற்குச் சேதி சொல்லிக் கொண்டிருப்பாரா? அல்லது தான் இன்னும் படிக்க வேண்டியதற்கு பணம் சேகரிப்பாரா?

கல்விக்குக் கட்ட வேண்டிய மிச்ச தொகைக்காக ஏற்கனவே நிர்வாகம் அவரை வகுப்புகளை விட்டு வெளியேற்றிவிட்டது. இப்போது எத்தனை சீக்கிரம் இந்தப் பணத்தைக் கட்டுகிறோமோ, அத்தனை சீக்கிரம் மகாலட்சுமி மீண்டும் படிப்பைத் தொடர முடியும்.

"பாத்திரம் அறிந்து பிச்சை இடு" என்ற அடைமொழி சரிதான். ஆனால், கல்வி வாசனையே அறியாத ஒரு குடும்பத்துப் பெண் மென்மேலும் படிக்க முயலும்போது ஊக்குவிக்க முடியாவிட்டாலும், பொருள் கொடுத்து உதவ முடியாவிட்டாலும், "ஏன் படிக்கிறாய்! வேலைக்குப் போக வேண்டியது தானே?" என்று கேள்வி எழுப்புவது நாகரிகமாகத் தெரியவில்லை.

கல்விக்கு உதவி கேட்டு வந்திருக்கிறாள் என்ற ஒரே காரணத்திற்காக அவர் தன் குடும்பக் கதை பூராவும், கனவுகள், ஆசைகள் எல்லாவற்றையும் நம்மிடம் விளக்கிச் சொல்ல வேண்டிய அவசியம் என்ன வந்தது என்று புரியவில்லை.

பி.எட்டுக்குப் பொதுவாக இடம் கிடைப்பதே கஷ்டம் என்கிறார்கள். இடமும் கிடைத்து, படிப்பும் நன்றாக படித்துக் கொண்டிருக்கும் ஒரு மாணவிக்கு வெறும் பணம் காரணமாக படிக்க முடியாமல் போய்விட்டது என்றால் மிகவும் வேதனையளிக்கும் நிகழ்வாகத்தான் இருக்கிறது.

நிலாவின் பதிவின் நியாயங்கள் சில யோசிக்க வைத்தாலும்,
-> படிப்பு வாசனையற்ற குடும்பத்திலிருந்து வருபவர்
-> பாதி கட்டணம் ஏற்கனவே கடன்வாங்கிக் கட்டியவர்
-> பாதி வருடத்தை இந்தப் படிப்பில் ஏற்கனவே செலவழித்தவர்
என்பது போன்ற விவரங்களை எண்ணிப் பார்க்கும் போது, மற்ற விஷயங்கள் அடிபட்டுப் போவதாகவே நம்புகிறேன்.

பதிவர்களிடமிருந்து சேகரிக்கப்படும் பணம் முழுவதும் ஐயா ஞானவெட்டியான் அவர்கள் மூலமாக நேரே கல்லூரியில் கட்டப்படும் என்பதையும் இங்கே குறிப்பிட்டுச் சொல்ல விரும்புகிறேன். இதனால், பணம் வேறு வகையில் பயன்பட்டுப் போகும் வாய்ப்பிருப்பதாக யாராவது பயம் கொள்ளாமல் இருக்க..

ஆக, மகாலட்சுமிக்குத் தேவையானது என்ன? அதை அவர் முடிவு செய்து விட்டார். நாம் முடிவெடுக்க வேண்டியது, உதவும் மனமும், வசதியும் நமக்கு இருக்கிறதா? என்பதைத் தான்.

அன்ன சத்திரம் ஆயிரம் கட்டுதல்,

ஆலயம் பதினாயிரம் செய்தல்,
அன்ன யாவிலும் புண்ணியம் மிக்கது

ஆங்கோர் ஏழைக்கு எழுத்தறிவித்தல்



தொடர்புள்ள இடுகைகள்:
1. செந்தழல் ரவி
2. நட்சத்திரம் வெட்டிப்பயல்
3. நிலா
4. யாழிசைச் செல்வன்
5. ஓசை செல்லா
6. ஆழியூரான்
7. தருமி

வெட்டி விளம்பரம்

நேற்று நண்பர்களின் பதிவுகள் பீட்டாவுக்குப் போனதால், இலவச விளம்பரப் பதிவு போடவேண்டியதாகிப் போச்சு..

இன்னிக்கு, ம்ம்...

யார் விட்ட சாபமோ தெரியலை (அனேகமா தல பாலபாரதி சாபமாகத் தான் இருக்கோணம்..) என் பதிவே பீட்டாவுக்குப் போய், வெட்டி விளம்பரம் கொடுப்பது மாதிரி ஆகிட்டது..

ஆக, இதோ, பீட்டாவில் புதுப் பொலிவுடன் பொன்ஸ் பக்கங்கள்.. இன்றைக்குப் புதுப் பதிவும்..

Tuesday, December 19, 2006

இரு விளம்பரங்கள்...

பீட்டாவிற்கு மாறியதால் தமிழ்மணத்தில் இன்று இடம்பெற முடியாமல் திணறும் இரு நண்பர்களின் பதிவுகளுக்கான விளம்பரங்கள்..:

1. சென்ஷி யின் எனக்கு உன்னைப் பிடித்திருக்கிறது

2. பாலபாரதியின் சிலை விவகாரம் -பெரியார். ஈ.வே.ரா

பொன்ஸ் ம.சா: எப்படியோ அருளுக்கு வாக்கு கொடுத்தபடி, தல பதிவை வெளியே அனுப்பியாச்சு... :)

3. சபாபதி சரவணின் - சிலுவையில் அறையப்படும் மாணவர்கள்

Monday, December 18, 2006

விபச்சாரியைப் பெண்ணென்று அங்கீகரிப்பதும், சூசானும்

எவ்லின் காலன் (Evlyine Conlon)
ஆங்கிலத்திலிருந்து தமிழில்: நாகரத்தினம் கிருஷ்ணா

சூசான், புத்தகங்கள் என்ன சொல்கின்ற என்பதை நீ தெரிந்து கொள்ளவேண்டும். சமீப காலம்வரை புத்தகங்களென்றால் முகத்தை திருப்பிக் கொண்டிருந்தவள், இப்போது அவைகளைத் தொட்டதற்காக வருந்திக் கொண்டிருக்கிறேன். கிறிஸ்துமஸ் கேக்கிற்கு முன்னால் உட்கார்ந்து கொண்டு புலம்புகிற குடிகாரனைப்போல. வாசிப்பதில் பாதிப்பென்று ஏதுமில்லை அதாவது உடல்ரீதியாக. இப்பொழுதாவது ‘ஏதோவொரு இடத்திற்கு' எனக்கு வரமுடிந்திருக்கிறதே என்பதை நினைக்கையில் மகிழ்ச்சியாகவும் இருக்கிறது.

'போன்னர் (Bonner) "கோல்' விழாமல் தடுத்தபோது நீ எங்கிருந்தாய் என யாரேனும் கேட்டால், கூச்சமோ வெட்கமோ இன்றி அதற்கான பதிலை என்னால் சொல்ல முடியும். அன்றைக்கு எனது சகோதரியின் பிள்ளைகளில் ஒருவனுக்கு உடல் நலமில்லா மலிருந்ததால், இங்கே டப்ளினில் (Dublin) அவள் வீட்டில்தானிருந்தேன். கட்டிலில் படுத்தபடி, ஒருவர் மாற்றி ஒருவர் தலைவரை போர்வையை இழுத்து போர்த்தியபடி தொலைகாட்சி பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம். என்னுடைய முறை வந்தது. நானும் போர்வைக்குள் தலையை இழுத்துக் கொள்கிறேன்.

சட்டென்று அது நடந்து முடிந்துவிட்டது. நல்லவேளை அக்காட்சியை மறுஒளிபரப்புச் செய்தார்கள். அப்படித்தான் அன்றைக்கு அமெரிக்கர்கள் பாக்தாத் நகரில் குண்டுமழை பொழிந்தபோது, ‘பப்'பொன்றில் (Pub) இருந்தேன். சுற்றிலும் நிறைய அமெரிக்கர்கள். டப்ளினில் குறைந்தபட்சம் ஒரு அமெரிக்கனை யாவது பார்க்கமுடிகிற "பப்பும்' அதுவொன்றுதான். அயர்லாந்து நாட்டின் பாரம்பரிய இசையைக் கேட்பதற்காகவே அமெரிக்கப் பிரஜைகள் அங்கே கூடுகிறார்கள். வாசிப்பை நிறுத்திக் கொண்ட வாத்தியக் குழுவினருடைய பார்வை இப்போது தொலைகாட்சிப் பெட்டியின் மீது ஆணி அடித்ததுபோல பதிந்திருக்கிறது. எங்களைப் போலவே வாத்தியக் குழுவினர் நடந்து கொண்டதும், தொலைக்காட்சிப் பெட்டியில் அவர்கள் பார்வை பதிந்திருந்த விதமும் என்னவோ போலிருந்தது. குண்டுகள் விழுகிறபோது எழுந்த சீழ்க்கை ஒலியை, அதிநவீன சிந்தெட்டிசர் எழுப்பும் ஓசையுடன் இணைந்து கற்பனை செய்யக்கூட சங்கடமாக இருந்தது.

அமெரிக்கர்களைத் தவிர மற்றவர் முகங்கள் வெளுத்துப் போயிருந்தன. அதற்குப்பிறகு தொடர்ந்து வாசிக்க இசைக் குழுவினருக்கு ஆர்வமில்லை. சூசான், அந்த சமயத்தில் நீ எங்கிருந்தாய்? பொதுவாக நீ சீக்கிரம் உறங்கச் செல்பவளில்லையா? அப்படித்தான் போப்பாண்டவர் வந்த அன்றைக்கு நான் ‘கோர்க்' (cork)லிருந்தேன். உனக்கு ஞாபகமிருக்கிறதா? போப்பாண்டவர் நிகழ்ச்சி நிரலில் ‘கோர்க்' இல்லையென்பதை தெரிந்து வைத்திருந்த மக்கள் கூட்டம் கூட்டமாக அங்கே போனார்கள். சூசான்... நீ எங்கிருந்தாய்? சொல்ல வேண்டாம். அவசியமில்லை. நீ எங்கே இருந்திருப்பாயயன்று எனக்குத் தெரியும். புத்தக வாசிப்பை நான் தொடங்கினதற்கு ஒரு காரணம் வேண்டுமெனில் ‘எங்குமில்லை' பிரதேசத்திலிருந்து நான் வந்ததற்காகவென்று சொல்லலாம்.

கென்னடியை சுட்டபோது நீ எங்கிருந்தாயென யாரேனும் உன்னைக் கேட்டால் உன்னிடத்தில் அதற்கான பதிலுண்டு என்பதை நான் அறிவேன். ஆனால் என்னைக் கேட்டால் வழக்கம்போல ‘எங்குமில்லை' என்றுதான் சொல்லவேண்டும். "

" வழியில் வாத்தியக்குழு - சரியாய்ச் சொல்ல வேண்டுமெனில் ‘துருத்திக்குழல் வாத்தியக்குழு' (The bagpipe band) மற்ற வாத்தியக் குழுவிடமிருந்து அவர்களைப் பிரித்துப் பார்க்கவோ அல்லது அக்குழுவினர் துருத்திக் குழல்களை பிரதான வாத்தியக் கருவிகளாகக் கொண்டிருந்ததாலோ, ஏதோவொரு காரணத்திற்காக அவ்வாறு பெயரிட்டு அழைத்ததாக ஞாபகம் - கிளாடிஸ் மயஹபி வீட்டில் (அதாவது அவள் கிராமத்திற்குத் திரும்பும்வரை குடியிருந்த வீட்டில்) ஒத்திகை பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். கிளாடிஸ்ஸுக்குத் தொழில் விபச்சாரம். விபச்சாரி. அதனாலென்ன? விபச்சாரிகள் எங்குதானில்லை? "எங்குமில்லை' மாதிரியான இடங்களிலுங்கூட இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள்.

சட்டென்று எவருக்கும் பிடித்துபோகும் பெண்மணி, நேர்மையற்றவளென்கிற பேச்சிருந்தாலும் அன்பானவள். சிறுவர் சிறுமியர் புடைசூழ இருப்பவள். பையன்களும், பெண்களும் பார்ப்பதற்குக் கடைகாரர்கள், விவசாயிகள், கூலிகள், வாடகை ஊர்தி ஓட்டுனர்கள் போலிருந்தனர். கடைக்குப் போகும்போதெல்லாம், தவறாமல் குறிப்பாக இரவு நேரங்களில் அம்மா, "கால்வாய்ப் பக்கமாக நடக்கவேண்டாம், சாக்கடையில் விழுந்து தொலைப்பீர்கள்'' என்று எச்சரிப்பதுண்டு, அவளது எச்சரிக்கையை மீறுவதென்றால் எங்களுக்குக் கொண்டாட்டம். அதற்காகவே கால்வாய் பக்கமாய் நடந்து செல்வதுண்டு. வீட்டைவிட்டு வெளியே வந்தவுடன் முதல்வேலையாக டார்ச் லைட்டை எரியவிடுவோம். கற்றையாக ஒளி வெளிப்பட்டதும் பரந்திருக்கும் வானத்தில், மேல்வானத்திலிருந்து அடிவானம் வரையிலும், தலைக்கு மேலேயும், பின்னர் கீழிறக்கி காலணிகள் மீதும் பாய்ச்சுவோம். பின்னர் பால்வெளியில் ஒளிக்கற்றையை ஆட்டம்போடச் செய்து அதனைக் கேலிசெய்தபடி கடந்து செல்வோம்.

எனக்கென்ன தோன்றுகிறதென்றால், ஒருவேளை டார்ச் ஒளியை, ஒத்திகைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த வாத்தியக் குழுவினரில் ஒருவன் கண்டிருக்கலாம், பிறகு வெளியில் வந்து எங்களிடத்தில் ஜான் எஃப் கென்னடி சுடப்பட்டதை அதாவது அவர் இறந்துபோனதை சொல்லியிருக்கலாம். அச்செய்தி நாள் முழுவதும் இயக்கத்திலிருந்த வயர்லெஸ் மூலம் அவர்களுக்குக் கிடைத்திருக்க வேண்டும். ஆனால் என்னை வியக்கவைக்கும் விஷயம், ஒத்திகையின் போது துருத்திக் குழல்கள் எழுப்பிய சத்தத்துக்கிடையே, கென்னடி கொலையுண்ட செய்தியை அவர்களால் எப்படி கேட்க முடிந்தது என்பது. இன்னொரு சாத்தியமும் இருக்கிறது.

காலதாமதமாக வந்த இசைக் கலைஞர்களில் ஒருவன் அச்செய்தியைக் கொண்டு வந்திருக்கலாம், அல்லது வெகு நேரத்திற்கு முன்பாகவே கென்னடி இறந்த செய்தியை அவர்கள் தெரிந்து வைத்திருந்து, எங்களைக் கண்டதும் அச்செய்தி இன்னமும் எங்களை எட்டவில்லை என்பதை யூகித்துக் கொண்டு சொல்லிவிடுவது நல்லதெனத் தீர்மானித்திருக்கலாம். நாங்கள் ‘எங்குமில்லை' பிரதேசத்திருந்து வந்தவர்கள் என்பதால் கென்னடி இறந்து பலமணி நேரங்கள் ஆகியிருக்க வேண்டும். தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. அச்சம்பவத்திற்கு பிறகு, ‘எங்குமில்லை' பிரதேசத்திலிருந்து வந்திருந்து அநாமதேயப் பெண்ணென்ற வகையில் எனக்கேற்பட்ட வலிகளுக்கு நிவாரணம் தேடுவது அவசியமாயிற்று. வாசிக்கத் தொடங்கினேன். ஒரு நாளிரவு, கிளாடிஸ் ‘மாக்எம்' (திருவாளர் MacM) என்ற வாடிக்கையாளரோடு இருக்கையில் அவளுக்கு ஒருவித வலிப்பு வந்திருக்கிறது.

அச்செய்தி மடமடவென்று பரவ, அன்று முதல் அவள் வீட்டிற்கு வருவதை ஆண்கள் நிறுத்திக் கொண்டார்கள். ஆனாலும் அவள் தங்களைப் பற்றி எதையாவது உளறிக் கொட்டிவிடப் போகிறாள் என்றஞ்சியதால், வழக்கமாக கொடுத்துவந்த பணத்தை அவர்கள் நிறுத்தவில்லை. ‘கிளாடி'க்கும் இந்த ஏற்பாடு ஒருவகையில் மகிழ்ச்சியைத் தந்தது. கிடைத்த பணம் அவளை அண்டியிருந்த சிறுவர் சிறுமியர் வளர்ப்புக்குத் தேவையானதாக இருந்தது. சூசான், இரவு விடுதிகளில் புழங்கும் பெண்களை எடுத்துக்கொள், தெருவிளக்கு அளவில் விரலில் மோதிரத்தை அணிந்திருந்தும், அவர்கள் விரல்களில் நீலம் பாரிக்காததும், அவை இற்றுப்போகாததும் ஆச்சரியம். சூசான், என் செல்லமே! ‘எனக்குத் திருமணமென்று ஒன்று நடந்தால், எனது வாழ்க்கையின் பல ஏக்கங்களையும் பூர்த்தி செய்துகொள்வேன். ஆனால் அவற்றுள் எனது திருமணம் ஒன்றல்ல' என்று நான் கூறுவதற்கு ஒருபோதும் வாய்ப்பில்லையென்று பலரும் நினைக்கின்றனர்.

அதில் உண்மையில்லை. சிறுமியாக இருந்தபோது இளம்பிள்ளை வாதத்திற்கு ஆசைப்பட்டதுண்டு. நமது உயிருக்கு அதனால் ஆபத்தில்லை என்பதும், ஊனம் நமது வசீகரத்தைக் கூட்டவல்லது என்பதையும் அறிந்து வைத்திருந்தேன். நான் ‘எங்குமில்லை' பிரதேசத்திலிருந்து வந்தவளென்பதை நினைவில் கொண்டால், இந்த ஊனம், அந்த ஊனமென்றல்ல, எதுவென்றாலும் சந்தோஷப்பட்டிருப்பேன். கடைசியில் புத்தகங்களைத் துறந்தவளாகவும், எதிலும் பிடிப்பற்றவளாகவும் வாழ்க்கையை அமைத்துக் கொள்வேனென்று பலரும் எதிர்பார்த்தார்கள். அப்படியேதும் நடந்து விடவில்லை. உனக்குத் தீப்பெட்டி வேண்டுமா? ம். பிடி. நீ மெழுகுவர்த்தியில் சிகரெட் பற்றவைக்கிற போதெல்லாம் எங்கோவொரு மாலுமி மரணிக்கிறான் தெரியுமா? நானும் என் பங்கிற்கு சரக்குகளோடு நிறைய கப்பல்களை மூழ்கடித்திருக்கிறேன்.

குளியலறையில் மின்சாரத்தைத் துண்டித்துவிட்டு மெழுகுவர்த்தி ஏற்றி வைப்பதை சமீபக் காலங்களில் வழக்கமாக்கிக் கொண்டிருக்கிறேன். அதுவொரு சுகமான அனுபவம். அதிகம் செலவுபிடிக்கிற உணவு விடுதிகளுக்கெல்லாம் சென்றதுண்டு, அங்கும் அவர்கள் மெழுகு வர்த்தியைத்தான் ஏற்றி வைக்கின்றனர். நான் ஏதோ பெரிதாக சாதித்து விட்டேனென்று சிலர் சத்தியம் செய்யக்கூடும். என்னைக் கேட்டால், ஊனமுற்றவளாக இருந்திருந்தால் கூடுதலாக சாதித்திருப்பேன். நான் வேறு பட்டவள் என்பது தெரிந்திருக்கும். ஆனால் புத்தகங்கள், சூசான் புத்தகங்களைப் பற்றித்தான் பேசிக் கொண்டிருந்தேன். கழுத்துவரை அமிழ்ந்து விட்டேன். சுவைத்தேன். கவளம் கவளமாக விழுங்கி வைத்தேன்.

ஒரு சிலர் உயிர்ச்சத்து மாத்திரைகள் எடுத்துக் கொள்வதில்லையா? அப்படி திக்குத் தெரியாத ஒரு தேசத்திலிருந்த என்னுடைய அனுபவங்கள் எப்படியிருந்திருக்குமென்று கற்பனை செய்துபார். நம்மைப்பற்றி புத்தகங்கள் கொண்டிருந்த அபிப்ராயங்கள் தவறானவை என்பதைப் புரிந்து கொண்டபோது காலம் கடந்திருந்தது. எனது வாழ்க்கையில் சோதனை மிகுந்த காலமென்று சொல்லவேண்டும். இன்றைக்கும் புத்தகங்கள் ஒவ்வொன்றும் எனக்குக் காதற்கடிதங்களாகவே படுகின்றன. என்ன.. அவை அயோக்கியர்களால் எழுதப்பட்டிருக்கின்றன. புத்தகங்களை எழுதியவர்கள் நம்மை சுத்தமாக மறந்திருப்பது எரிச்சல் ஊட்டுகிறது. அதாவது அப்புத்தகங்களில் உண்மையில் என்ன சொல்லப்பட்டிருக்கிறது என்பதை நாம் அறியும்வரை அது தொடரக்கூடும். எதையாவது சொல்லித் தொலைத்திருக்கலாம். நம்மைபற்றி எதையுமே சொல்லாமலிருப்பதென்பது மோசம். புத்தகங்களில், பெண்கள் பிள்ளைபெறுவதை நான் வாசித்ததில்லை.

சூசான் சொல்லு! நீ வாசித்திருக்கிறாயா? நேற்றுவரை இருந்த குடும்ப எண்ணிக்கையில் ஒன்றை கூட்டவேண்டிய நேரம், மருத்துவமனைகளின் பிரசவித்திருந்த தங்கள் மனைவியரை பார்க்கவென்று வேகவேகமாய் மருத்துவமனைகளில் படிகளிலேறி மூச்சிறைக்க நடந்துவரும் கணவன்மார்கள். பெண்களருகே பச்சைக் குழந்தைகள் (சற்று முன்புவரை அப்படியேதுமில்லை) அல்லது இறந்துபோன மனிதனுக்கு நான்கு பிள்ளைகள் (ஏதோ அவைகளெல்லாம் வானத்திலிருந்து குதித்தை போல), என்றெல்லாம் எழுதுவார்கள். ஆனால் சம்பந்தப்பட்ட பெண்ணின் பிரசவங்கள் குறித்து பேசுவதில்லை. குமட்டலில்லை, வாந்தியில்லை, பிரசவ வேதனைகளில்லை, தங்கள் கணவன் மாரிடம் இரவு நேரங்களில் கொஞ்சம் முதுகுப்பக்கம் தாங்கிப் பிடியுங்களேன் என்கிற கெஞ்சுதலில்லை. கிழித்தலில்லை, கத்தரிப்பு அல்லது வெட்டுதலில்லை, அலறலில்லை, வீறிடுதலில்லை, இரத்தப் பீச்சுகளில்லை, விரிந்த கருப்பையில்லை. ஆக, பிறப்பைக் குறித்து அவர்களுக்கு எதுவுமே வேண்டாம், தெரிந்தென்ன ஆகப்போகிறது.

அதைத் தெரிந்துகொள்ளாதவரை யுத்தத்திற்கு ஆள் திரட்டுவது அவர்களுக்கு ரொம்பச் சுலபம். சூசான்! அங்கே அதோ முலைக்காம்பில் பாலுறிஞ்சுகிறதே அக்குழந்தை மிகபெரிய யுத்தவீரனென்று ஒருநாள் பேரெடுக்கக்கூடும். தாராளமாக எடுக்கட்டும். ஊர்பேர் தெரியாத பெண்ணொருத்தியின் சாராசரி ஆண் சினேகிதன் கூடத்தான் நினைத்தால் ஹீரோவாக முடியும். உதாரணத்திற்கு தீப்பிடித்த பக்கத்துவீட்டு சிறுவர் சிறுமியரை காப்பாற்றுதல் அல்லது லிபேயில் (Liffey)ல் குதித்து தற்கொலையிலிருந்து ஒருவனை மீட்பது மாதிரியான செயல்கள்- உண்மையில் இதிலேதும் ஹீரோத்தனம் இருப்பதாக நான் நினைப்பதில்லை. சொல்லப்போனால் இவைகளெல்லாம் அடுத்தவர் விவகாரங்களில் அனுமதியின்றி தலையிடுவது. ம்.. என்ன சொல்லவருகிறேன் என்பது உனக்குப் புரியுமென்று நினைக்கிறேன். ஹீரோவென்று பேரெடுக்க யாரையாவது கொல்லவேண்டுமென்பதில்லை.

நமக்கு ஆர்வமூட்டும் பல விஷயங்களில் சூதிருக்கிறது. சூசான், இன்னொரு விஷயம். நீ முதலில் ஓரிடமாக நின்று நான் சொல்வதைக் காதில் வாங்கு. எளிதில் உணர்ச்சிவசப்படுவதும், வேளைக்கு உறங்கச் செல்வதும் உனக்கு வழக்கமாகிவிட்டது. நான் யாருக்காகவும் அடங்கிப்போகின்றவள் அல்ல. எதற்காக அடங்கி போகவேண்டும்? அவர்கள் அடங்கிப் போகின்றவர்களா என்ன? ஓருபோதும் நடவாது. சூசான் உன்னால் நேற்று நடந்ததொன்று நினைவுக்கு வருகிறது, ஒரு பிள்ளை தனது தாயிடம், ‘அம்மா.. நான் நல்ல பிள்ளையாக நடந்துகொள்கிறேனா?' எனக்கேட்டது. அந்த பிள்ளை பரம சாதுவாகவே இருக்கட்டும், அப்படியிருப்பதால் பலனுண்டா? சொல்லேன். சில விஷயங்களை நாம் அவசியம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். அதில் தப்பானவைகளும் அடக்கம். என்ன தெரிந்துகொள்ள வேண்டுமென ஒரு சில விநாடிகளில் தெரிவிக்கிறேன்.

நான் மாத்திரம் புத்தகமொன்று எழுதுவதென தீர்மானித்தால், பயப்பட வேண்டாம் நன்கு கேட்டுக்கொள், நானொன்றும் எழுதுவேனென்று தீர்மானமாகச் சொல்லவில்லை. எதற்காக முகத்தை இப்படி ‘உம்'மென்று வைத்திருக்கிறாய் சூசான். கொஞ்சம் சிரியேன். சிரிப்பதால் ஒன்றும் குடிமுழுகிப்போகாது. "
........

"நான் மாத்திரம் புத்தகமொன்று எழுத முடியுமெனில், நமது சார்பாக சொல்லவேண்டியதை ஒளிவுமறைவின்றி சொல்வேன். எனது பிள்ளைகளை ஈவு இரக்கமின்றி கொன்றது, எனது மகன்களை போர்முனைக்கு அனுப்பியது, விடுதியயான்றில் குவளையில் மூத்திரம் போனது (குறித்துக்கொள், மறுநாள் காலை விடுதியில் தங்கியிருந்தவர்களுக்கு அக்குவளையால் நோய் ஏதும் வராமலிருக்க வெந்நீர்கொண்டு கழுவினேன்).

நாயொன்றுடன் புணர்ந்தது (குறித்துக்கொள், மனிதர்கள் அனைவரும் இப்படித்தானிருப்பார்களோ என்ற ஐயம் நாய்க்கு வந்துவிடக் கூடாது என்பதற்காக பிறகு அதனை பழையபடியே கீழே இறக்கி, விட்டுவிட்டேன்). சூசான், என்ன நான் சொல்வது உனக்கு அதிர்ச்சியாக இருக்கிறதா? உலகெங்கும் கோவில்கள் மற்றும் தேவாலயச் சுவர்களில் மனிதர்கள் மற்றும் விலங்குகளின் புணர்ச்சியைக் காட்சிப் படுத்தியிருக்கிறார்களென்பது உனக்குத் தெரியுமா? உண்மைதான். கற்களுக்கும் சொற்களுக்கும் வேறுபாடுகள் இருக்கின்றன. கற்களை குற்றம் சொல்வது எளிது. போருக்குச் சென்ற என் பிள்ளைகள், பிறர் பிள்ளைகளைக் கொன்றாலும் பரவாயில்லை, எந்த விக்கினமுமின்றி திரும்ப வேண்டுமென பிரார்த்தனை செய்வதுண்டு. கொல்லப்பட்ட பிள்ளைகள் சம்பந்தமாக நான் வாய் திறப்பதில்லை.

வாய் திறந்தால், பிற பெண்மணிகளும் என் வழியைப் பின்பற்றிவிடுவார்களென்கிற அச்சம். எனக்கு பிரச்சினையேதுமில்லை. இதுபோன்ற அபத்தமான கதைகள் என்வசம் இருக்கும்வரை நான் சொல்வதை ஒருவரும் நம்பப் போவதில்லை. குதிப்பேன், தாவுவேன், உயர்ந்த கட்டிடங்களுக்கு மேலாகப் பறந்து செல்வேன் என்றெல்லாம், நான் எழுதுகிறேனென்று வைத்துக்கொள், மாயையைத் தத்ரூபமாக வெளிப்படுத்தியிருக்கிறேனென்று புகழ்வதற்கு ஒரு கூட்டமுண்டு, பதிலாக எனது உயிர்வாழ்க்கை இரண்டு விஷயங்களுக்கு ஆசீர்வதிக்கப் பட்டிருக்கிறது. ஒன்று கற்பனாதிறன் மற்றது ஈரத்தன்மை கொண்ட யோனி எனப் புத்தகத்தைத் தொடங்கினாலோ (உனக்கு வேண்டுமானால் அது ஆசீர்வதிக்கப்பட்டதாக இருக்கலாம்) பலருக்கும் அது கற்பனையல்ல உண்மை.

எனது நிஜ வாழ்க்கையைத்தான் எழுத்தில் சொல்லியிருக்கிறேன் என்பார்கள். கட்டிடங்களிலிருந்து கீழே குதிப்பது, ஓரிடத்திலிருந்து மற்றோர் இடத்திற்குப் பறந்து செல்வது எளிதான விஷயமல்ல. ஆச்சரியப்பட வைப்பது. ஆனால் மற்றது? சூசான். உண்மை. நான் மறுக்கவில்லை. உன் தரப்பில் நியாயமிருக்கிறது. நான் கவனத்துடன் எழுதவேண்டும். தங்களுக்கு நேர்ந்த இன்னல்களை மீள்பார்வை செய்யவென்று ஒரு சிலர் எழுதுகின்றனர். அல்லது பிறருக்கு இன்னல்களை இழைத்து, நாளும் தங்கள் இதயத்தில் சுமக்கும் சங்கடங்களின் பாரத்தை இறக்கி வைப்பதற்காக வென்று ஒரு சிலர் எழுதுகின்றனர். நான் எல்லாவற்றையும் இறக்கியாகணும், எல்லாவற்றையும் ஒரு முறையாவது பார்த்தாகணும். அப்படி பார்ப்பதிலிருந்து என்னை விடுவித்துக் கொள்ள முடியாதென்றாலும் பரவாயில்லை.

பிரச்சினைகளுக்கான தீர்வுகளையறிய நீ முயற்சிக்காதவரை, அவற்றைப் பார்ப்பதற்கு உணக்கு உரிமையுண்டு. பள்ளியில் படிக்கிற காலத்தில் சரித்திர பாடத்தை நீ விரும்பியது உண்டா? சூசான். உனக்கு பர்னெல் (parnell) பிடிக்குமா? எனக்கு பர்னெலையும் பிடிக்கும், கிட்டியையும் (kitty) பிடிக்கும். மைக்கேல் கோலின்ஸையும் (Michael Collins(2)) வாசிக்க விரும்பினேன். முப்பதாண்டுகள் போரை(3) எனக்கு அறவே பிடிக்காது. எது எப்படியோ அவை சொல்வதனைத்தும் உண்மையென்று நான் கொள்வதில்லை. ஆக சில பொய்களும் இருக்கின்றன. "சில பொய்களும் இருக்கின்றன' என்பதை ஏற்றுக் கொள்கிறபோது, அவைகள் உண்மையென்று சொல்வதுங்கூட பொய்களாக இருக்கலாமில்லையா? சரித்திரமெழுதும் எண்ணம் எதுவும் எனக்கில்லை, காரணம் இருக்கிறது.

நமக்குப் பிடித்தமான செய்தித் துணுக்குகளின் அடிப்படையில் என்ன எழுத முடியும். சாமர்த்தியமிருந்தால் வேறொன்றோடு முடிச்சுப் போடலாம். மற்றபடி அதிலிருந்து பெரிதாக தெரிந்துகொள்ள ஏதுமில்லை. அதற்கு சரித்திரம் என்ற பெயர்வைத்து நம் தலையில் கட்டியதைத்தவிர வேறென்ன நடந்தது. எங்கிருந்து இவர்களுக்குச் செய்திகள் கிடைக்கிறதோ? நான் செய்திகளை விரும்புவதில்லை. பெரும்பாலும் அவை நடந்து முடிந்த அல்லது நடக்கவிருக்கிற போர்கள் குறித்தே பேசுகின்றன. அச்செய்திகளின் பின்னணியில் நம்மை பயமுறுத்தும் எண்ணமிருக்கிறது. உலகில் செய்திகள் மாத்திரம் இல்லையெனில் ஆண்களில் சிலர் நன்னடத்தையுள்ளவர்களாக இருந்திருப்பார்கள். நமக்குத் தொடர்பில்லாத நாடுகளினுடைய செய்திகளில் நம்மை மூழ்கடிக்கிறார்கள்.

அப்படிச் செய்வதால் உள்ளூர் அபத்தங்களிலிருந்து மக்களைச் சுலபமாய் திசைத் திருப்ப முடிகிறது. சொல்லப்படும் செய்திகள் நமக்குச் சந்தோஷத்தை அளித்துவிடக் கூடாதென்கிற நல்லெண்ணத்துடன் கணிசமான நேரத்தை ஒதுக்கிச் செயல்படுகின்றனர். இரவில் நம்மை வேதனைப்படுத்துவது போதாதென்று, மறுநாளும் யார் எக்கேடுற்றாலும் அவர்களுக்கென்ன? மாலை நேரங்களில் செய்தித்தாள் அலுவலகங்களில் என்ன நடக்கிறது தெரியுமா, முதலில் ‘அம்மாக்கள்' வீட்டிற்குத் திரும்புகிறார்கள். அவர்கள் போன சிறிது நேரத்திற்கெல்லாம் ‘யுத்தங்களில்' ஆர்வமில்லாத ஒண்டிக்கட்டைப் பெண்களும் வீட்டிற்குத் திரும்புகிறார்கள்.

வீட்டில் தனிக்கட்டையாயிருக்கும் ஆண்களும், அப்பாக்களும் தங்கிவிடுகிறார்கள். இந்த அப்பாக்கள், ஏற்கனவே அதாவது திருமண பந்தத்தில் தங்களை இணைத்துக் கொள்ளும்வரை இரவு முழுக்க நின்று வேலை செய்ய பழகியிருந்தவர்கள். எனவே இரவு நேரங்களில் வேலைசெய்வதில் அவர்களுக்கு ஆட்சேபணைகளில்லை. சூசான், எந்த நேரமும் குண்டு போடக்கூடும் என்பதாகத்தானே இங்கு நிலைமையிருந்தது. பேயறைந்தது போல பெண்கள் இருக்கவும் அதுதானே காரணம். ஆனால் அப்படியேதும் நடக்காதென அறியவந்தவுடன், நீண்ட விடுமுறைக்குத் தயாரானோம், என்ன நடந்தது. மீண்டும் பழையபடி அதே நிலைமை. இரவு நேரங்களில் கண்விழித்து பணிபுரியும் ஆண்களுக்கு உலகில் ‘அமைதி' திரும்பி விடக்கூடாது. சூசான்! இந்த ஆண்களால் நமக்கேதும் பிரச்சினைகள் கூடாதென்றால், அவர்களை கட்டிலில்போட்டு கூரையைப் பார்த்தபடி படுக்கச் செய்யவேண்டும், அப்படியில்லையெனில் சமையற்கலையிலோ அல்லது டை அலங்காரத்திலோ இழுத்துப் போடவேண்டும். ஒருமுறை பத்திரிகையாளன் ஒருவனோடு இரவொன்றினை கழிக்க வேண்டியிருந்தது. இருவரும் ஒன்றாகப் படுத்தோம்.

அந்த மாதிரியான நேரத்திலும், அவன் தனது பணியையே நினைத்துக் கொண்டிருந்தான் என்பது என் அபிப்ராயம். கிட்டத்தட்ட மூன்று விநாடிகள் அவன் பரவசத்தில் இருந்திருக்கலாம். அதாவது நான் அந்த நிலையை அடைவதற்குச் சற்று முன்பாக கண்கள் வெறித்தபடி ஸ்தம்பித்தவன், ஒருவித பயத்துடன், வெள்ளத்தால் இழுத்துச் செல்லப்பட்டவன் போல அல்லது சூறைக்காற்றால் வாரிச் செல்லப்பட்டவன் போல, சட்டென்று விலகினான். புணர்ச்சியில் ஆர்வமிருந்தபோதிலும் அதன் அந்தரங்கத்தில் அக்கறை கொள்ளாதவன் என்பது புரிந்தது. அவர்கள் செய்திகளைச் சேகரிக்கிற இலட்சணமும் புரியவந்தது. புணர்ச்சிக்குப் பிறகும் தூக்கமென்பதில்லை, இரவு மூழுக்க கண் விழித்திருக்கிறார்கள்.

தங்களைச் சுற்றிலும் பகலாகவே இருக்கிறதென்கிற நினைப்புடன் செயல்படுகிறார்கள் என்பதை எனது சொந்த அனுபவம் உறுதிபடுத்தியது. சிறிது நேரம் கடந்திருக்கும், விடிகின்ற நேரம், உணர்ச்சியின் கொந்தளிப்பில் தவித்த நான், அதனைத் தணிக்குமாறு அவனிடம் வேண்டினேன். இயலாதென்றான். அவனுக்கு அதனினும் பார்க்க வேறு முக்கியப் பணிகளிருக்கிறதாம். "எவ்வாறெல்லாம் ஏழைகள் பாதிக்கப்படுகிறார்கள்' என்பது குறித்து எழுதவேண்டிய நிர்பந்தத்தில் இருக்கிறேன் என்றான். அதாவது புறக்கணிக்கப்பட்ட மனிதர்கள், மன உளைச்சலுக்கு ஆளானவர்கள், தெருவாசிகள், வேலைவாய்ப்பு இல்லாதவர்கள் ஆகியோரது வேதனைகளை எழுதவேண்டுமாம்.

நான் அவனிடம், ‘ஏழைகளென்ற வார்த்தையையே நான் கேட்டறியாததுபோல பேசுகிறாயே?' என்று கேட்டுப்பார்த்தேன். ‘தங்கள்படும் வேதனைகளை அவர்களே உன்னிடத்தில் சொல்லக்கூடிய வாய்ப்பு, உண்மையிலேயே இருக்கிறதா? நீ நம்புகிறாயா?' என்றும் கேட்டேன். நானென்றால் தவிர்ப்பேன். என்மீது அவனுக்குள்ள நல்ல அபிப்ராயத்தை குறைத்துக்கொள்ளும் விருப்பம் எனக்கில்லை. அடுத்தவரிடத்தில் உனது ஏழ்மையை வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டுவதிலும் பார்க்க வேறு கேவலம் உலகில் இருக்கமுடியாது. ஆனாலும், என்போன்ற ‘எங்குமில்லை' பிரதேசத்திலிருந்து வந்தவர்களுக்குங்கூட கென்னடி கொலையுண்ட செய்தியை கொண்டுபோய் சேர்ப்பதால், கண்விழித்து செய்தி சேகரிக்கிறவர்களைப் பாராட்டியே தீரவேண்டும். இதில் இன்னொரு சங்கடமும் இருக்கின்றது. இரவு விடுதிகளில் ஆட்டம் போட்டுக் கொண்டோ அல்லது உறங்கிக் கொண்டோ இருப்பவர்களுக்கு யார், யாரைக் கொன்றால்தான் என்ன? தெரிந்து என்ன ஆகப்போகிறது?

அதனால்தான், எனக்கு சரித்திரமேதும் எழுத விருப்பமில்லையென்று சொல்கிறேன். சரித்திரப் பாடங்களில், ‘பஞ்சம்' குறித்து எழுதுகிறார்கள். தாராளமாக எழுதட்டும். ஆனால் இவற்றையெல்லாம் தெரிந்துகொண்டு அதற்கான காரணங்களையும் புரிந்துகொண்டு இனி பஞ்சம்வராமல் தடுக்க முடியும் அல்லது பஞ்சமே ஏற்படாது, என்கிற உத்திரவாதத்தையும் இவர்கள் தரட்டும். ஸ்காட்லாந்தின் மேட்டுப்பகுதிகளை, காட்டுமிராண்டித்தனமாக சீரழித்தார்கள் என்ற கேள்வி, அதையுந்தானே விளக்கமாக நாம் தெரிந்து கொள்ளவேண்டும். ‘பஞ்சத்தை' எழுத முடிந்தவர்களுக்கு, இதைச் சொல்ல ஏன் தைரியமில்லை, அதற்கான காரணத்தைத்தான் நான் தெரிந்துகொள்ள ஆசைப்படுகிறேன், சூசான். நான் புத்தகங்களை வாசிப்பதன் நோக்கமே, நான் அறிந்திராததை அறிவதற்கு, ஆனால் எனது அப்படியான தேவைகளைப் புத்தகங்கள் பூர்த்தி செய்வதில்லை என்பதுதான் உண்மை. சூசான் நாமும் சராசரி பெண் வர்க்கத்தைச் சார்ந்தவர்களா?

அப்படித்தான் நம்புகிறாயா? ஒருநாள் மாலை தொலைக்காட்சியில் ‘The Late Late’ என்ற நிகழ்ச்சியின்போது அழைத்த கணவனொருவன், ‘கூடியுள்ளவர்கள் சராசரி பெண்களல்லவென்றும், அவனது மனைவியை போல சராசரிப் பெண்கள் நிகழ்ச்சியில் கலந்துகொண்டிருக்க வேண்டுமென்றும்' சொன்னான். ஆனால் எனக்கென்னவோ அவனது மனைவியும் நம்மைப் போலத்தான் இருக்க வேண்டும். ஆனால் அவனுக்கு உண்மை தெரியவில்லை. சூசான், நாமும் சராசரி வகை பெண்களென்றுதான் நினைக்கிறேன். பாலியல் வன்முறையை அனுபவித்திராத சிறுமியர்கள். நல்லவேளை, நமது அப்பாக்கள் கொஞ்சம் முன்னதாகவே நம்மிடமிருந்து ஒதுங்கிக் கொண்டார்கள். பாட்டி வீட்டிற்குப் போவதற்கென்று வாடகைக்கு எடுத்திருந்த காருக்கு முன்னால் அப்பாவின் கால்களுக்கிடையில் நிற்பதில் ஒருவித சந்தோஷமிருந்தது என்பதும் உண்மை.

நீ பேருந்தில்தான் பயணம் செய்வாய், நன்றாக நினைவிருக்கிறது. ஆனால் நாங்கள் பாட்டி வீட்டிற்குப் போவதென்றால் கட்டாயம் வாடகைக்கு ஒரு கார் ஏற்பாடு செய்யவேண்டும். எனக்குப் பசி பற்றியும் எதுவும் தெரியாது. ஒருமுறை மதிய உணவிற்கென்று ‘போரிஜ்' (4) சாப்பிட வேண்டியிருந்தது. ஒரே ஒருமுறை காலை உணவிற்கென்றுகூட அந்த அபத்தத்தை விழுங்கித் தொலைத்ததில்லை. குமட்டிக் கொண்டு வந்தது. பெரும்பாலும் எங்கள் வீட்டு உணவில் உருளைக்கிழங்கும், முட்டைக்கோசும் கட்டாயமுண்டு. ஒருமுறை எனது அம்மாவிடம், ‘வெளியிலே போய் உணவருந்தலாமே', என்றேன். அம்மா ‘சம்மதம்' என்றாள். அம்மாக்கள் இப்படி சம்மதம் தெரிவிப்பதென்பது, சுலபத்தில் நடப்பதல்ல. தோட்டமெங்கும் பெரியவர்கள் அணிகிற மேலங்கிகள் பரவலாகக் கிடந்தன. பாத்திரங்கள் நிறைய பொரித்த கோசுடன், உருளைக்கிழங்கு. நான் முட்கரண்டிகளை எடுத்துவர சமையலறைக்குப் போய்விட்டு திரும்பவும் தோட்டத்திற்கு வந்து பார்க்கிறேன்.

மூன்று நிமிட இடைவெளியில் நாய் மிச்சம் வைக்காமல் துடைத்திருந்தது. அதற்குப் பிறகு நடந்ததை நினைத்தால் இப்போதும் எனது காதில் வலிக்கிறது. எனக்கு நடிக்கத் தெரிந்திருந்தது. அழுதுமிருந்தால் பிரச்சினையேதும் இருந்திருக்காது. பால்ய வயதில் ஒருநாள் தோட்டத்தில் சாப்பிட அமர்ந்தபொழுது நாய் எல்லாவற்றையும் தின்று தீர்த்துவிட்டது மாத்திரம் நினைவிலிருந்திருக்கும். மற்றொன்றும் நினைவிலிருக்கிறது. அது மாலை வேளைகளில் பள்ளிக்கூடம் முடிந்ததும் நேராய் வீட்டிற்கு வந்து சேரவேண்டுமென்று அம்மா விடுக்கும் எச்சரிக்கை. எதற்காக அப்படிச் சொல்கிறாள்? அடிக்கடி என்னுள் எழுந்த கேள்வி. எதற்காக நேரத்திற்கு வீட்டிற்கு வரவேண்டும். வீட்டில் அச்சமயம் ஏதேனும் விசேஷமா? அப்படி எதையாவது நினைவுகொள்ள முடிகிறவர்களுக்கு அம்மாக்களும் நல்லவர்களாகத்தான் இருந்திருப்பார்கள்.

காரணமில்லாமல் நேரத்திற்கு வீட்டிற்குத் திரும்ப வேண்டுமென, நான் எனது பிள்ளைகளை வற்புறுத்தமாட்டேன். ஆனாலும், சராசரி பெண்களில் நானும் ஒருத்தி. கென்னடி கொல்லப்பட்ட இரவு நான் ‘எங்குமே இல்லை' என்பதையும், அன்றைய தினத்திலிருந்து நான் நடத்திவரும் வாழ்க்கையையும், நம்மிடம் சொல்லப்பட்டப் பொய்களையும் கணக்கில் கொள்வதெனில், நாட்டிலிருக்கும் சராசரி பெண்களில் நானுமொருத்தி. தாயின் வயிற்றிலிருந்து வெளிவந்த ஒருவன் அல்லது ஒருத்தியை குறித்து சொல்லிக் கொள்ளும்படி ஏதுமில்லையென்கிறபோது அவர்கள் சாதாரணமானவர்களாகிறார்கள்.

ஆனால் தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சியின்போது அழைத்த மனிதனுக்கான ‘சராசரிப் பெண்' என்பவள் எவள்? ஒரு சில புத்தகங்களை மட்டுமே வாசிக்கிற பெண்ணா? அல்லது ஒருசில புத்தகங்களை வைத்திருந்தும் அதில் ஒன்றினைக்கூட வாசித்து விடக்கூடாது என்பதில் உறுதியாயிருக்கிறாளே அவளா? அல்லது புத்தகங்களை வாசிக்கிற பெண்மணியாக இருந்து, தகாத வார்த்தைகளை என்னைப்போல தவிர்ப்பவளா? உதாரணமாக நான் ‘கரு, கர்ப்பம்' போன்ற சொற்களை இதுவரை உபயோகித்ததில்லை, அதனை பாவச்செயலாகவும், கொலைபாதகத்தைத் தூண்டுவதாகவும் நினைக்கிறேன். சூசான்! ஏற்கனவே உனக்குச் சொன்னதுதான், திரும்பவும் சொல்கிறேன், "கொலை பாதகத்தைத் தூண்டுவதாகவும் சராசரி பெண்ணாக இருக்க என்ன செய்யவேண்டும்? நமது அம்மாக்கள் சின்னப் பிள்ளைகளாக இருந்த காலத்தில், அவர்கள் சகோதரர்களுக்கு ‘Nappy’ மாற்றுகிற வேளையில், அங்கே இருக்கக் கூடாதென்று சொல்லப்பட்டது.

அவர்கள், இயேசு பெருமானின் அம்மாக்களாக நடத்தப்பட்டார்கள். இப்போதென்ன நிலைமை? விட்டால், எங்கே நம்மை குதறிவிடுமோ என நினைத்து, ஆண்குறியை விரல் முனைகளில் கையாளுகின்ற பெண்களை நம்மிடையே பார்க்கிறோம். சராசரி பெண்? சராசரி பெண்? அதற்கு என்ன விதிமுறைகள் வைத்திருக்கிறார்கள்? எப்படியிருந்தால் இவர்களுக்குச் சராசரி பெண்ணாம்? இரவொன்றில் பித்துப்பிடித்தவள் போல நகரத்தில் கண்ணிற் படுவதையெல்லாம் வாரி இறைக்காமலிருந்தால் போதுமா? எதனால் நமது குடிபானங்களை மாற்றித் தொலைக்கிறேன் என்பது இப்போது புரிகிறதா? இப்போது. ஷம்பெய்ன் கொண்டுவரச் சொல்லப்போகிறேன், பிறகு நான் வாசித்த புத்தகங்களில், நம்மைப்பற்றி சொல்லமறந்ததை உன்னிடத்தில் விளக்கிச் சொல்லவேண்டும்.

மேலும் வாசிக்க : இங்கு சுட்டுங்கள்


- எவ்லின் காலன் (Evelyn Conlon)

வயது 54, பிறந்தது வளர்ந்தது டப்ளின், அயர்லாந்து. தீவிர பெண்ணியவாதி. கல்வி, கருத்தடை, விவாகரத்து, ஆண்களுக்கு நிகரான ஊதியமென்று பல முனைகளிலும் பெண்களுக்காக போராடி வருபவர். ‘Rape Crisis Centre’ன் அடிப்படை உறுப்பினர்.


நன்றி அணங்கு , செப்டம்பர் - நவம்பர் 2006

Monday, December 11, 2006

தடாலடியாகச் சுட்டவை

சிலபல யானைகளை ஆங்காங்கு சுதந்திரமாக உலவ விட்டிருக்கும் பொன்ஸ் பக்கங்களைப் புறக்கணித்து ஒரே ஒரு யானையைக் கட்டி வைத்திருக்கும் ஜிபோஸ்டில் யானையைப் பற்றிய எல்லா விவரங்களையும் அள்ளித் தெளித்த சிவஞானம்ஜிக்குக் கண்டனங்களுடன் இந்தப் பதிவை இட முடிவு செய்திருந்தேன். ஆனால், அவரே கடைசியாக யானையைக் கட்டி வைத்திருப்பதற்கான காரணத்தைச் சொன்னவுடன், அந்த யோசனை கைவிடப் படுகிறது. சிஜிக்கு நன்றிகளுடன், கௌதமின் கடைசி தடாலடியிலிருந்து சுட்டவை, எனக்குப் பிரியமான யானைகளுடன் :





யானை ஒரு பாலூட்டி;தாவர உண்ணி;நிலம்வாழ் விலங்குகளில் மிகப் பெரியது;வலிமை மிக்கது;நீண்டநாள் வாழக்கூடியது(சுமார் 70 ஆண்டுகள்)




யானைகளில்,சாவன்னா யானைகள்,ஆப்ரிக்க யானைகள்,ஆசியயானைகள் என மூன்று சிற்றினங்கள் உள்ளன.





யானையின் சினைக்காலம் 22 மாதங்கள். பாலூட்டிகளில் மிக நீண்ட சினைக்காலம் இதுதான். பொதுவாக யானைகள் ஒரு குட்டியையே ஈனுகின்றன;இரட்டைகள் பிறப்பது மிக அரிது.





யானைகளுக்கு மட்டுமே தும்பிக்கை உண்டு; தந்தங்கள், யானையின் கடைவாய்ப்பற்களின் நீட்சி ஆகும்; தந்தங்கள் 10 அடி வரை வளரக்கூடியவை;அவற்றின் எடை 90 கி.கி வரை இருக்கலாம்.தந்தங்கள் இல்லா யானை மக்னா எனப்படும்.





நீரளவு அதிகமுள்ள ஆற்றுப் படுகைப் பகுதிகளும்,அடர்ந்து வளர்ந்துள்ள புல்வெளிப்பகுதிகளும், யானை விரும்பிவாழும் பகுதிகள்; வறட்சிக்காலத்தில் நீர்நிலை மற்றும் உணவு நாடி இடம்பெயர்வதும் உண்டு.





இந்தியாவில், 35000 யானைகள் உள்ளதாகவும்,அதில் 5000 யானைகள் மனிதனால் பழக்கப்பட்டவை எனவும் கணக்கிடப்பட்டுள்ளது






அவை, 10 முதல் 70 யானைகள் சேர்ந்த கூட்டமாகத்தான் வாழ்க்கை நடத்துகின்றன;வயதான ஒரு பெண்யானை தலைமைதாங்கி வழிநடத்தும்.





ஒரே கூட்டத்தைச் சேர்ந்த பெண்யானைகளுடன் இனப்பெருக்கம் செய்ய அக்கூட்டத்தின் ஆண்யானைகளை தலைவி அனுமதிக்காது;ஆண்யானைகளுக்கு தந்தம் நன்கு வளர்ந்தவுடன்,அவை விரட்டிவிடப்படும்.




யானைகளின் பார்வை மந்தமானது ("மாக்கண்");செவித்திறனும் மோப்பசக்தித்திறனும் வியப்பளிக்கக் கூடிய அளவில் உள்ளன!ஆங்கிலேய
ராணுவம் இந்தியர்களின் யானைப்படைக்கு மிரண்டோடியதும் உண்டு





யானைகள் நன்கு நீந்தும் திறன் உடையவை;ஒருமணி நேரத்தில் 4 கி.மீ. நடக்கவும், 17 கி.மீ. ஓடவும்
கூடியவை.எடை 7000 கிலோ; ஒருநாளைக்கு 150 லிட்டர் தண்ணீர்
பருகும்;முக்கிய எதிரி புலிகள்தாம்!.









யானைகள் நன்கு நீந்தும் திறன்
உடையவை;ஒருமணி நேரத்தில் 4 கி.மீ. நடக்கவும், 17 கி.மீ. ஓடவும்
கூடியவை.எடை 7000 கிலோ; ஒருநாளைக்கு 150 லிட்டர் தண்ணீர்
பருகும்;முக்கிய எதிரி புலிகள்தாம்!





சங்கஇலக்கியம் உள்ளிட்ட பழம்பாடல்களில் யானைகள் பற்றிக் குறிப்புகள் உள்ளன.





பஞ்சபூதங்களால் ஆன இந்த
உலகமும் பரமாத்மாவும், பார்ப்பவர் கண்ணுக்கு எப்படித் தெரிந்தாலும்,
அவை இரண்டும் ஒன்றுதான் எனபதை அறிக:

"மரத்தை மறைத்தது மாமத யானை
மரத்தில் மறைந்தது மாமத யானை
பரத்தை மறைத்தது பார்முதல் பூதம்
பரத்தில் மறைந்தது பார்முதல் பூதம்"
(திருமூலர் திருமந்திரம்)




'யானை இருந்தாலும் ஆயிரம் பொன்;

இறந்தாலும் ஆயிரம் பொன்'.
ஆனால் அவற்றை ஒத்தைரூபாய்க்
காசுக்காக பிச்சை எடுக்கவிட்டானே
மணுசப்பய!







உஸ்ஸ்ஸ்...அப்பாடா! ஒருவழியா துளசிகிட்டேயும் பொன்ஸ்ட்டேயுமிருந்து தப்பிச்சுட்டோம்னு நினைச்சா இந்த சங்கிலிப் பயல் தடுக்கப் பார்க்கிறானே...
(யானையார்)




Friday, November 24, 2006

கணினி ஜோக்ஸ்



*********************************************



*********************************************



*********************************************



*********************************************



*********************************************

மும்பை ஓட்டுனர் உரிமத் தேர்வு

செய்திக்குச் சுட்டி இங்கே..

Wednesday, November 22, 2006

கோலம் போடுவது இப்படி..



திரு வைத்த புள்ளிக்கு இதோ கோலம்..

சகா திரு சரிபார்க்கக் காத்திருக்கிறது..

அப்பளம் சுடுவது எப்படி?

கடைக்குப் போகவும்

அம்பிகா, அணில், பாப்புலர், பிந்து போன்ற அப்பள பாக்கெட் எதையாவது வாங்கிக் கொள்ளவும்



பாக்கெட்டை ஜாக்கிரதையாகப் பிரிக்கவும்




வாணலியை எடுத்துக் கொள்ளவும்

வீட்டில் எண்ணெய் இருக்கிறதா என்று பார்க்கவும்.



இல்லை என்றால் மீண்டும் கடைக்குப் போய் வாங்கிவரவும்

அம்மாவிடம் சொல்லி, வாணலியில் எண்ணையைச் சுடவைத்துத் தரச் சொல்லவும்

எண்ணை சுட்டுவிட்டவுடன், அம்மாவை ஒவ்வொரு அப்பளமாக வாணலியில் போட்டு எடுத்துத் தரச் சொல்லவும்

நன்கு பொரித்து வந்தபின் எடுத்துவிடவும்

கிண்ணத்தில் வைத்து கீழே இரைக்காமல் சாப்பிடவும்



குறிப்பு: இந்தக் குறிப்புகளை பாலபாரதி போன்ற குழந்தைகள் ஆவலுடன் படிப்பதால், எண்ணை அடுப்பின் அருகில் சிறுவர்கள் தனியே நிற்பது தவறு என்ற அடிப்படையில் ஜாக்கிரதையாக எழுதப் பட்டுள்ளது.

Tuesday, November 21, 2006

நேற்று இன்று நாளை

நேற்று:

//இவ்வாறு முகத்தை மூடிக்கொண்டு இவர்கள் ப்ளாக் ஏன் எழுதுகிறார்கள் என்பது புரியவில்லை?
தங்கள் கருத்துகளில் நேர்மை இல்லாதவர்கள் என்று சொன்னால் ரொம்பவும் காட்டமாக இருக்கிறது. ஆனால், உண்மை அதுதானோ?//

இன்று:

// போட்டோ போட வேண்டும் என்று ஜயராமன் சொன்னான் என்று சொல்லி என் கருத்தை கொச்சைப்படுத்தி அதை நிராகரிக்க எளிதாக்கவேண்டாம்.

தன்னை அறிமுகப்படுத்திக்கொண்டு - புனைப்பெயராக இருந்தால் நிஜப்பெயரை சொல்லிக்கொண்டு - பதிவிடுவதே சிறந்தது என்பதே என் கருத்து.//

நாளை(???):

//நிஜப்பெயர் சொல்லிப் பதிவிடவேண்டும் என்று ஜயராமன் சொன்னார் என்று சொல்லி என்னைக் கொச்சைப் படுத்த வேண்டாம்.

எழுதுபவர் பெயரில்லாமலே கூட எழுதலாம். வால்மீகிக்குக் கூட அது தான் இயற்பெயர் என்று நமக்குத் தெரியுமா என்ன? // ;)


குறிப்பு: இங்கே எந்தப் பதிவரையும் தனி மனிதத் தாக்குதல் செய்யவில்லை. கருத்துகள் மட்டுமே சேமிக்கப் பட்டிருக்கிறது

Sunday, November 19, 2006

வலைபதிவர் கூட்டம் - கொறிக்க..

சென்னபட்டினத்தில் செய்தியறிக்கை சமர்ப்பித்துவிட்டாலும், எல்லாவற்றையும் அங்கே சொல்ல முடியாமையால்:

  • வரவணையான் கருப்புக் கண்ணாடியுடன் உட்கார்ந்திருந்ததைப் பார்த்து "தூத்துக்குடியிலும் மெட்ராஸ் ஐ போலும்" என்று நினைத்துக் கேட்டால், காலையில் சரவணா ஸ்டோர்ஸில் வாங்கிய புத்தம் புது கண்ணாடியாம்! (ஸ்டைலாம்!)

  • உண்மையான மெட்ராஸ் ஐயுடன் கண் நிறத்துக்கு மேட்சிங்காக சிகப்புச் சட்டையுடன் வந்திருந்த வினையூக்கி பாவம், அந்தக் கண்ணுடன் காலை பரிட்சை வேறு எழுதிவிட்டு வந்திருந்தாராம்!

  • "நான் இதுவரைக்கும் உருப்படியான பதிவே போட்டதில்லை" என்ற முக்கியமான பிரகடனத்தை சமீபத்தில் நூறு பதிவுகள் கண்டவரும், பா.க.ச.வின் தலைவருமான பாலபாரதி அறிவித்தார். ;)

  • "தமிழ் நதி தான் தமிழ் சசியா?" என்று யாரோ ஒரு அனானி கேட்டதாகச் சொன்ன தமிழ்நதி, "தமிழ் சசி யார்?" என்று கேட்டுத் தெரிந்து கொண்டார்.

  • தன் அண்ணன் மகளுடன் வந்திருப்பதாக தமிழ் நதி கூற, எனக்கு ஒரே ஆச்சரியம். இருவரும் கிட்டத்தட்ட சமவயது தோழிகள் மாதிரி தான் இருந்தார்கள்!

  • பூந்தளிர், கோகுலம், அம்புலிமாமா, போன்ற சிறுவர் புத்தகங்களை இன்றைய குழந்தைகளும் படிக்கிறார்களா? என்று ரோசாவசந்த் கேட்டதற்கு, "சுட்டிவிகடன் நல்லா போகுது. நானும் கூடப் படிக்கிறேனே" என்று அதிர்ச்சி கொடுத்தேன் ;)

  • மரவண்டு கணேஷ் சமீபகாலமாக பாலபாரதி பதிவை மட்டும் படிக்கிறார் போலும், பாலாவின் பதிவில் பின்னூட்டம் இடுபவர்களை எல்லாம் தெரிந்து வைத்திருக்கிறார். அகிலன் முதலான ஈழப் பதிவர்களைத் தேன்கூட்டில் பதிந்து கொள்ளச் சொல்லி சிபாரிசு செய்தார்.

  • விக்கி blogcampக்குக்காக வாங்கிய டீ சர்ட்டை அணிந்து வந்தார். தமிழ்வலைப் பதிவர்களுக்கும் அப்படி ஒரு சட்டை ஏற்பாடு செய்தால், குங்குமம், சென்னை சில்க்ஸ் விளம்பரங்களுடன் செய்து பார்க்கலாம் என்று தோன்றியது

  • பார்வதி மினி ஹாலில் இருந்த சின்ன பிள்ளையார் ஒன்றை யாருக்கும் தெரியாமல் சுட முடியுமா என்ற கேள்வி எழுந்த போது, அப்படிச் செய்தால், அவர்களிடம் பாலபாரதி செல்பேசி எண் தான் இருக்கிறது என்ற விவரம் நினைவுக்கு வந்ததால், பெரிய பிள்ளையாரையே எடுப்பது என்று முடிவாயிற்று. பாலா ரொம்பவும் வேண்டி விரும்பிக் கேட்டுக் கொண்டதால் அந்தத் திட்டம் கைவிடப்பட்டது.

  • மரபூரார் பேச்சு மும்முரத்தில் தன் தொப்பியை விட்டுவிட்டுப் போய் வீட்டிலிருந்து தொலைபேசி அதைப் பற்றிக் கேட்டுக் கொண்டார்.

  • சந்திப்பில் கலந்து கொள்ளாமலே அதிகம் பேசப்பட்ட இருவர் தருமியும் வஜ்ராவும் - தருமியில் சமீபத்தைய பதிவில் அவர்களது விவாதத்திற்காக. கிட்டத் தட்ட அதே மாதிரியான அனல் பறக்கும் விவாதம் பாலபாரதிக்கும் ஓகை நடராஜனுக்குமிடையில் நடந்தது - தருமி பதிவு போல் இல்லாமல், தமிழில்..!

  • வந்தோமா, வலைபதிவர் சங்கம் பற்றிப் பேசினோமா, போனோமா என்றிருந்தார் டிபிஆர் ஜோசப் அவர்கள். நேற்று அவருக்கு நிறைய வேலை போலும்.

  • சீக்கிரம் வெளியேறினவர்களில் மற்றொருவர் தமிழ்நதி. அவரின் அண்ணன் மகளுக்கு இந்த வலைப்பதிவு விவாதங்கள் சீக்கிரமே போரடிக்கத் தொடங்கிவிட்டது.

  • உதயசூரியன் சின்னம் போட்ட சன்ஃபீஸ்ட் பிஸ்கெட் வழங்கி பாலபாரதி தம் ஒரு கட்சி சார்பைக் காட்டிக் கொண்டார். (அநேகமாக இந்தப் பிஸ்கெட்டை அதிகம் ரசித்துச் சாப்பிட்டது முத்து தமிழினி, வலையுலக சின்னக் குத்தூசி லக்கிலுக் [நன்றி: பாலபாரதி], வரவணை முதலியோர்) ;)



திருமணத்திற்குத் தயாராகும் நட்சத்திரம் அருள்குமார்

  • தங்கவேல் முன்னமே வாக்குக் கொடுத்தபடி அதிக அளவிலான தேநீர் குடித்தார். கடைசியாகக் கிடைத்த தகவலின் படி அவர் கையில் சுமார் ஆறு காலி கப்கள் இருந்தன.

  • நெடுநாளைய வலைப்பதிவு வாசகர் பூபாலன், முத்து (தமிழினி) எது சொன்னாலும் கேட்கமாட்டேன் (என்ற உதாரணத்தைக் கூறி) தனிமனிதத் தாக்குதலில் ஈடுபட்டார். இருப்பினும் முத்து எதுவுமே சொல்லாமல் தப்பித்து வந்துவிட்டார்.

  • சந்திப்பு முழுவதும் அமைதியாக இருந்தவர்கள் மிதக்கும்வெளி சுகுணா திவாகர், சின்னக் குத்தூசி லக்கிலுக் மற்றும் வினையூக்கி. சாதீயம் குறித்த விவாதத்தின் போது மட்டும் முன்னிருக்கை தேடிப் போய் உட்கார்ந்து கொண்டார் லக்கிலுக். ஆனாலும் எதுவும் பேசவில்லை.

  • ஏதோ ஒரு பதிவில் "வயதானவர்களுடன் எந்தக் கொடுக்கல் வாங்கலும் வைத்துக் கொள்வதில்லை" என்று நான் சொல்லி இருந்ததைப் படித்துவிட்டு சிவஞானம்ஜி அதைப் பற்றியே கேட்டுக் கொண்டிருந்தார். "சிஜி, நீங்க எல்லாம் வயதானவர்கள் லிஸ்ட்லயே வரமாட்டீங்க!" என்று சொல்லிக் குளிர்விக்க முயன்றேன் :)) (ஐஸ் ஐஸ் பேபி :) )

  • அருள் சாதீயம் பற்றிய விவாதத்தில் தேநீர்க் கோப்பையை வைத்து ஏதோ விளக்க முயற்சித்தார். அதைப் பார்த்தவுடன் எனக்கும் செந்திலுக்கும் அடுத்த தேநீர் குடிக்கும் யோசனை வந்துவிட்டது.

  • இறுதியாக எல்லாரும் கிளம்பியபின்னும் பேசிக் கொண்டிருந்துவிட்டுக் கிளம்பினர் அருளும் வீ த பீப்பிளும். அதற்குள் பார்வதி ஹாலைப் பூட்டியாகிவிட்டது ;)

Friday, November 17, 2006

ஒரு மறு ஒலிபரப்பு

சென்னை வலைபதிவர்களே..



தற்காலிகமாக நிறுத்தி வையுங்கள் உங்கள்
புதுப் பதிவுகளை / பின்னூட்டங்களை / படிப்பதை ..



கணினியுடனும் கீபோர்டுடனும் பேசியது போதும்!


சந்திப்போம், நேரில்!!!

பதிவுகள் கட்டுரைகளாக, பின்னூட்டங்கள் விவாதங்களாக,
பழகியவர்களை / பார்வையில் புதியவர்களைப் பார்க்க, பேச, மகிழ..
ஒரு கோப்பை தேநீரோடு..


இயற்கை சூழ்நிலையையும் இழக்காமல், மழையின் மகிழ்ச்சியையும் குலைக்காமல், செடி கொடி சூழ் அழகிய வீட்டின் கூடத்தில்



ஞாயிற்றுக் கிழமை - மாலை நான்கு மணிக்கு சந்திப்போம்..

உங்கள் அனைவரின் வருகையையும் எதிர்பார்க்கும்



சென்னை பட்டின நண்பர்கள்....
(முழுமையான விலாசத்துக்குப் பார்க்க பாலபாரதியின் பதிவு)
சில நண்பர்களின் தொடர் கேள்விகளுக்காக:
1. அனுமதி இலவசம்.
2. அனைவருக்குமான அழைப்பு இது. சென்னை வலைபதிவர்கள் எல்லாரும் வர வேண்டும் என்பதே எங்கள் விருப்பம்
2. இரண்டாவது, மூன்றாவது டீ கண்டிப்பாக உண்டு - ஸ்டாக் உள்ளவரை ;)

Wednesday, November 01, 2006

சோதனை முடிவுகள்

பீட்டாவில் இந்த வலைப்பூவைத் தொடங்கி, படம் காட்டி, சுட்டு, வெட்டி, எல்லாம் செய்து பிரித்து மேய்ந்தது இரண்டு நண்பர்களுக்காக - ஒன்று நம்ம ஆல் இன் ஆல் அழகு சுந்தரி ஆவி அம்மணி, அப்புறம் பா.க.சவின் அகில உலகத் தல வரவணையான். இவர்கள் இருவரும் சமீபத்தில் பீட்டாவுக்குப் போய் அதனால் அவர்கள் பதிவே தமிழ்மணத்தில் தெரியாமல் போனதால் தான், நான் இந்தச் சோதனையை மேற்கொள்ள வேண்டியதாகிவிட்டது.

சோதனையின் படிகள் : (அதாங்க steps)

1. முதலில் ப்ளாக்கர் பீட்டாவில் புதுக் கணக்கு ஒன்று தொடங்கினேன். திரு கிவியனின் நல்லாசியுடன் அந்தக் கணக்கு நாளொரு பதிவும் பொழுதொரு பின்னூட்டமுமாக வளர்ந்தது.

2. மூன்று பதிவுகள் போட்டதும் தமிழ்மணத்தில் அடுத்த நாளே வந்துவிட்டது!

3. இடுகைகளை நானாக வகைப்படுத்தும் முன்னரே யாரோ உதவி(?!) விட, எல்லா இடுகைகளும் நான் பார்க்காத போதே வகைப்படுத்தப்பட்டு விட்டது.

4. சரி, முதல் சில இடுகைகள் தமிழ்மணத்தில் சேருவதில் ஒன்றும் வியப்பில்லை என்றெண்ணி, புதிதாக ஒரு வெட்டியாகச் சுட்டவை இட்டேன்.

5. அதைச் சோதித்ததில், அதுவும் அழகாக தமிழ்மணத்தில் லிஸ்ட் ஆகிறது! (தல வரவணையின் ரியாக்ஷன் இங்கே ;) )

6. அப்புறம், சரி, இது வேலைக்காகாது என்று முடிவெடுத்து வரவணை போட்டிருக்கும் அதே வார்ப்புருவுடன் அடுத்த வெட்டியாய்ச் சுட்டவற்றைக் களம் இறக்கினேன்.

7. ஆகா, தமிழ்மணம், "வாம்மா மின்னல்" என்றபடி இதையும் உள்வாங்கிக் கொள்ள, என்ன பண்ணுவதென்றே தெரியவில்லை..

8. கடைசியாக, லேபிள், மற்றும் பிற அமைப்புகளிலும் வரவணை பதிவை அப்படியே சுட்டுச் சோதித்தாலும், நம்ம பதிவு மட்டும் அழகா வந்துவிட்டது தமிழ்மணத்தில்.

9. இறுதி கட்டமாக இன்று காலை ஆவி அம்மணியைச் சோதிக்கச் சொல்லி மடலிட்டதில், அம்மணியின் பதிவும் வருகிறது!!!!!!!!!!! என்ன அமானுஷ்ய வேலையோ தெரியவில்லை!


ஆக, சோதனை முடிவு:
வரவணை பதிவு மட்டும் தமிழ்மணத்தில் தெரியாமல் போவதன் காரணங்கள்:
1. தான் உண்டு தன் போனுண்டு என்று கடலை வறுத்துக் கொண்டிருந்தவரைச் சும்மா இல்லாமல் லால் சேட்ஜியின் சோட்டா பச்சாவாக்கியது

2. அனானி பின்னூட்டம் போட்டு ஆட்டையைக் குழப்பிக் கொண்டிருப்பவர்களைப் பிடித்து பட்டம் கொடுத்தே கொல்வது..

3. சென்னை, மங்களூர், மதுரை என்று வலைப்பதிவர் கூட்டம் சேர்த்துக் கொண்டிருந்தவரைப் பற்றிய திரைக்குப்பின் பதிவுகள்..

4. கௌபாய் பற்றிய உண்மைகளை உரைத்துவிட்டு சிகரெட்டுக்காகச் சொன்னேன் என்று காலை வாரி விட்டது..

இன்னும் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் தத்தம் காரணங்களைச் சொல்லலாம்...

5. இதெல்லாம் தவிர, முக்கியமாக, தமிழ்மணத்தின் இந்த அறிவிப்புப் பதிவில் இன்னும் முறையிடாமல் இருப்பது ;)


முடிவுரை:

ஆக, சோதனை ஓவர், இன்னும் ஒரு வாரத்தில் இந்தப் பதிவைத் தூக்கினாலும் தூக்கிவிடுவேன்.. இல்லாமல், வேறு ஏதாவது சுட்டுப் போடுவதும் நடக்கலாம்.. ;)

சோதனை

சோதனை - தயவு செய்து இதைப் பார்க்காதீர்கள்.. சும்மா சோதனை..

வெட்டியாய்ச் சுட்டவை - 2

மழை வந்தாலும் வந்தாச்சு ஒரே குளிரு.. ஒருவழியா கொஞ்சம் தரையில் விரிச்சு படுக்க இதமா இதாவது கெடச்சுதே!



இது மழைக்கு முன்னால..


மோட்டுவளையப் பார்த்துகிட்டு உட்கார்ந்திருந்த ஒரு நாள் சும்மா அலட்டலுக்கு எடுத்தது...




ரெட்டை வால் பீட்ரூட் தெரியுமா?


ராகு கேது தோஷம் தீர்க்கும் காளஹஸ்தில கீறேன் நைனா.. எனக்கு என்ன தோஷம் எப்போ இங்கிருந்து விடுதலைன்னு சொன்னீங்கன்னா புண்யமாப் போவும்..


எட்டு போடத் தெரியுமா?

Monday, October 30, 2006

வெட்டியாய்ச் சுட்டவை - 1

தியாகிகள்.. - ஆராய்ச்சி செய்ய உயிரையே கொடுத்ததால்!!



மொத்த பட்டியல்:


இந்தப் பூச்சி தண்ணிக்குள்ள இருந்தாலும் சிக்கன் குனியா வருமா?

வாத்து - தண்ணிக்குள்ளே ஒண்ணு, மேலே ஒண்ணு?


இந்த முறை நிஜமாவே ரெண்டு தான் :)

தண்ணிக்குள்ளே இருப்பவன் யாரு?



நாந்தான்யா! நிம்மதியா குளிக்கக் கூட விட மாட்டியா?!!